Σε ψάχνω στα όνειρα μου. Μου λείπεις.
Θέλω να ξέρεις ότι η νύχτα είναι σαν πυξίδα που σου δείχνει που πας.
Που οδεύεις;
Αυτό δεν θα το απαντήσεις τώρα,
Θα απαντηθεί από μόνο του όταν σταματήσεις να φοβάσαι τον φόβο.
Ξημέρωσε και σήμερα και ξέρω
ότι απέχω πολύ από το ιδανικό.
Και δεν μιλάω για την ιδανική πραγματικότητα.
Δυστυχώς μιλάω για την ιδανική φαντασίωση
που μοιάζει να με κρατάει υπόδουλο της τρέλας.
Flying Bricks 
Η ιδανική φαντασίωση.. Δύσκολος στόχος, πολλές μάχες. Αξίζει, αλλά πρέπει να ξέρεις πού να σταματάς, if u know what i mean.
Να σταματήσεις να φοβάσαι το φόβο.. Τελικά μάλλον αυτό είναι πιο φοβιστικό κι από τον ίδιο τον φόβο 😛 🙂
Ωραίο κείμενο!