Λοιπόν, ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους.
Είναι περίοδος εξεταστικής (γαμώ το κέρατό μου). Αυτή τη βδομάδα δίνω αρκετά μαθήματα (όπως πάντα με τα κωλοπρογράμματά τους), αλλά αποφάσισα να δώσω τρία. Δίνω λοιπόν Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή. Το να πηγαινοέρχομαι στη σχολή μου τρώει γύρω στις τρεις ώρες. Κοινώς, για να πάω, οφείλω να διαθέσω πολύ χρόνο. Πάραυτα, δεν είναι αυτό το θέμα. Μου μένει να βγάλω το ένα μάθημα, τα άλλα τα διάβασα. Και τι περίεργο, έχω ΑΓΧΟΣ. Με κεφαλαία γράμματα, με πολλή πυγμή, με πολλή αγανάκτηση. Έχω πολλά πράγματα να κάνω μέσα στη βδομάδα κι ίσως δεν καταφέρω να το βγάλω το μάθημα. Ίσως να κοπώ. Αλλά δεν θέλω, θέλω να το περάσω.
Έχω βαρεθεί τον εαυτό μου με το άγχος του. Όλο άγχος, άγχος, άγχος. Όλο φόβος, πανικός και τα ρέστα. Θέλω να πω χέστηκα και να το εννοήσω, μα δεν τα καταφέρνω. Δεν ξέρω τι να κάνω, ακόμα κι όταν σκέφτομαι ότι είναι μάταιο, ότι δεν είναι τόσο σημαντικό, δεν ανακουφίζομαι. Δεν την παλεύω, με λίγα λόγια και καλά. Δεν αντέχω άλλο. Δεν μπορώ. Θέλω να ηρεμήσω και να δω τη ζωή με άλλο μάτι. Μα δεν μπορώ έτσι όπως με κοιτάει αυτή.
Τι φοβάσαι; θα με ρωτήσει κάποιος. Δεν ξέρω, τα πάντα και τίποτα. Θέλω να κάνω αυτά που αποφασίζω, τέλος. Γιατί όταν αποφασίζω, αποφασίζω. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, μάλλον έκανα λάθος επιλογές και πήρα λάθος αποφάσεις. Αλλά θέλω να τις στηρίξω γιατί θέλω να τα περάσω αυτά τα μαθήματα.
Τι θα κάνω στη ζωή μου; Αναρωτιέμαι συχνά. Πώς θα πάω κάπου, οπουδήποτε έτσι; Συνέχεια παθαίνω πράγματα λόγω άγχους και συνέχεια αγχώνομαι, δεν το ξεπερνάω, δεν καλυτερεύω. Απελπισία. Βαριέμαι να το ακούω, βαριέμαι να το ζω. Άγχος κι άγιος ο θεός. Δεν πάει έτσι η ζωή φιλενάδα.
Δεν μπορώ να σκεφτώ τι να κάνω! Δεν μπορώ να ξεαγχωθώ!
Ειλικρινά, έχω πρόβλημα.
Anxiety is the dizziness of freedom.
Soren Kierkegaard
1. Όλα τα κάνεις πολλές φορές (2-3 συνήθως). Αγχώνεσαι αγχώνεσαι, αποφασίζεις, αποφασίζεις κλπ.
2. Όλο λες — όχι μόνο σε αυτό το ποστ — πως θα ζήσεις έτσι; Σόρυ αλλά ήδη ζεις. Μην περιμένεις να έρθει κάποιος και να σου πει «Ζήσε ξέρω γω από ….. ΤΩΡΑ».
3. Ξέρω πως πλέον τα πράγματα είναι αλλιώς αλλά ήθελα να σου απαντήσω και στο ποστ. Καλά δεν έκανα;
3. χαχαχαχα καλά έκανες
1. Αυτό είναι ειλικρινά ενδιαφέρον και κωμικό συνάμα! Δεν το είχα παρατηρήσει!
2. Έχεις ένα δίκιο. Αλλά το εννοώ πιο πολύ σε φάση πώς θα συνεχίσω τη ζωή μου κλπ. Ενιγουέι, πρέπει να πάρω την πραγματικότητα και το παρόν λίγο πιο πολύ στα σοβαρά 🙂